Zwerfvuil

Zwerfvuil is niet iets wat ik vaak opraap. Mijn kinderen kregen al van jongs af aan te horen dat ze enkel geld mogen oprapen. Niet dat ik er tegen ben dat sommige mensen het wel doen. Ik vind het zelfs erg goed.  Probleem is dat als ik dat zou doen, ik nooit op mijn bestemming zou geraken. Hier ligt alles gewoon vol met zwerfvuil. Schandalig!
Misschien moesten we allemaal maar eens af en toe iets oprapen. Dat zou al veel verschil maken.

Soit, ik doe het normaliter dus niet. Alleen vandaag maakte ik een grote uitzondering. Langs de kant van de weg lag er namelijk een fietstas. Duidelijk niet meer in goede staat maar het motief liet mijn oog niet meer los.
Het ding was al een paar keer overreden en lag er een beetje zielig bij.

Thuis ging hij in de wasmachine en dan bleef er dit over:

En dan was er het plan dat al maanden door mijn hoofd spookt: het maken van een thermoszakje voor de eetthermos van de dochter.

Zo blij met het resultaat!

Alles werd gerecycleerd buiten de binnenstof die van Huisje Creatief komt.
Tussen de buiten- en de binnenvoering zit een stuk oude donsdeken om te warmte binnen te houden.

Benieuwd wat ze er van gaat vinden, die bijna-puber-dochter van mij.

Schijfjes

Na al dat naaien van de laatste dagen had ik veel overschotjes van stof. Ik hield ze mooi bij en zocht het internet af naar dingen die ik er mee kon maken. Weggooien is zo zonde, nietwaar?

Wattenschijfjes zouden het worden. Ik heb helaas geen overlock machine en behielp me dus met mijn gewone naaimachine. Het resultaat is niet super-de-luxe maar ik ben mijn restjes kwijt en ook de overschotjes draad hebben nu een mooie toekomst.

Voorkant in katoen:

Achterkant in flanel en binnenin een laagje badstof.

Reclame

Nu het op studievlak wat rustiger is heb ik weer tijd om te naaien. Heerlijk is dat. En het is nog heerlijker als je het voor iemand anders kan doen.

Daarom wil ik hier voor mezelf een beetje reclame maken. Ik verkoop namelijk wat ik maak. De ene keer is dat maandverband, de andere keer boterhamzakjes of dingen op bestelling.

Benieuwd? Kijk dan af en toe eens op https://www.facebook.com/Munkies-549187858579109/
O ja, en je mag Munkies ook altijd 'liken'.

Pompjes

En ook voor de andere vloeibare zepen kocht ik een half jaar geleden verschillende pompjes. Ze kunnen allemaal hervuld worden. Zo besparen we plastic verpakking uit en het oogt mooi en overzichtelijk. 

Ik krijg er dan ook de 'webbes' van als al die flacons door elkaar staan te blinken.

Voorlopig is enkel de shampoo afkomstig uit de verpakkingsloze winkel omdat de rest gevuld is met overschotten die ik nog had staan. 

Bij ons gaat dat precies allemaal heel lang mee.

Handzeep

Voor het wassen van onze handen gebruik ik graag vloeibare zeep uit een pompje. Een stuk zeep laat zo veel viezigheid na en ik vind het onprettig in gebruik.
Maar vloeibare zeep komt in plastic pompjes of plastic navul verpakkingen en daar heb ik nu net geen zin in.

Af en toe komt manlief naar huis met stukjes zeep van op zijn zakenreizen. Soms gebruikt, soms ongebruikt. Die verdwijnen dan meestal in de kast en blijven er liggen. Ze zorgen wel voor een fijne geur maar verder hebben we er niet zo veel aan.

Tot ik een goed recept voor het maken van vloeibare zeep vond.
Zo simpel en makkelijk om even snel zelf te doen.

Nodig:

50 gram zeep (geraspt)
1 el glycerine
1 liter heet water

Doe de geraspte zeep en de glycerine bij het hete water en laat alles mooi smelten door wat te roeren.
Laat de pot een nachtje staan.
De volgende dag mix je de brei met een gewone mixer.
Alles verdelen in pompjes...klaar

De textuur is wat plakkerig maar het resultaat blijft hetzelfde!

Honing

Altijd fijn als je iemand kent die zo zot is om imker te worden.

En zeker zo fijn als je daar dan honing mag gaan kopen. Met je eigen potjes.

In ruil voor zelfgemaakte vliersiroop.

Plof

Zo'n pot zelfgemaakte appelmoes kan dus ook ontploffen.

Je kan dan maar best niet net je haar gewassen hebben. JAK!

Muts

Het was koud deze week en het overviel ons eigenlijk wel een beetje. Vier graden en nog geen handschoenen, mutsen en sjaals uitgehaald. Brrr

Het was dus hoog tijd om alles eens uit de kast te halen en te kijken wat nog wel en wat niet meer past.

Met de afro-dochter kan dat wel eens een probleem zijn. Losse haren zijn een taboe en het dotje of de twee dotjes die ze draagt passen gewoon niet onder eender welke muts.

Ik besliste dus om zelf aan het werk te gaan en maakte uit een oude fleece trui en een T-shirt een kap die ze over haar wijde haren kan trekken zonder koude oren of een koude nek te krijgen.

Laat die winter nu maar komen!

Dubbele rits

Maandverbandjes maken is een echte verslaving geworden. Zo erg zelfs dat ik er op school een project rond opgestart ben. En voor dat project wil ik me volledig ingewerkt hebben in de verschillende maten en vormen van verbandjes.

Wat ik dan ook nodig heb, is een 'wetbag' zoals ze dat noemen in het Engels. Een zakje met een kant voor droge verbandjes en een kant voor gebruikte verbandjes. Liefst met een waterafstotende laag binnenin zodat er geen vlekken ontstaan op de buitenkant van het zakje.

Gisteren kwamen al mijn nieuwe stofjes toe per post en vandaag maakte ik even tijd voor mijn nieuwe 'bag'. De kinderen zijn ziek dus het was redelijk rustig in huis en dan kan ik wel eens een beetje doornaaien.

Het voorste zakje is voor propere verbandjes, het achterste zakje is speciaal voor de vuile verbandjes.

Met dank aan Huisje creatief voor de mooie stofjes in afslag!
www.huisjecreatief.be
En dank aan de tutorial voor het maken van de 'bag'.
www.youtube.com/watch?v=hFI7nQGNzWA 

Excuses

Om zich te excuseren voor de oorbel die in mijn pakje geraspte kaas verzeild was geraakt, kreeg ik een excuus in de vorm van .... jawel ..... kaas.

Alles netjes verpakt en in een grote isomo doos. Niet meteen ecologisch maar we zijn wel blij met de excuses en natuurlijk ook met de gratis kaas.

Laat ons hopen dat we in deze verpakkingen geen sierraden meer vinden.

Seepje

Ik volg al lang het verhaal van Seepje.

Seepje is de naam voor een ecologisch en fairtrade wasmiddel uit Nepal. Tsja Nepal is niet bij de deur dus dat ecologische valt met een korrel zout te nemen.
Ik was al lang benieuwd naar hun werking en deed steeds mee met de wedstrijden om een doosje te winnen maar helaas. Tot nu toe mocht ik niks ontvangen.

Vandaag vond ik hem dan toch. Heel toevallig tijdens het kuieren in de stad.
Ik heb me kunnen inhouden. Heb de winkeldame niet gekust uit pure blijdschap en euforie.

De inhoud van het doosje is goed voor 30 wasbeurten en bevat een waszakje, wasschillen en een flesje etherische olie. Ze hebben de keuze uit lavendel, ochtend-in-het-bos en neutraal.

Wassen kan zo leuk zijn.

Chutney

Wat met die groene tomaten die nog buiten aan de plan hangen te bengelen? Ik denk niet dat ze nog groen gaan worden.

Er zijn verschillende opties. 
- Laten hangen en afwachten wat er gebeurt. Met het risico dat ze helemaal verpieteren of opgevreten worden door een schimmel.
- In het donker leggen met of zonder appel. Zodat ze verder kunnen rijpen. Met het risico dat ze slecht worden.
- Verwerken

Dat laatste leek me wel iets en ik vond een goed recept voor Chutney van groene tomaten. Nooit eerder gemaakt maar ik weet dat ik dat wel lust. Met een stukje kaas op de boterham bijvoorbeeld of bij een stukje vlees. Eigenlijk is chutney een bijgerecht en kan je het bij vanalles en nog wat eten.

Ik had ongeveer een kilo groene tomaten en voegde nog bij:

- 375 gram sjalotten
- 3 rode appelen
- 250ml azijn (appelazijn met honing)
- 125 gram gedroogde pruimen
- 75 gram rozijnen
- 1 el gemberpoeder
- 2 el Vadouvan
- Agave siroop

De tomaten en sjalotten werden fijn gesneden

Dan deed ik er de azijn bij

Ook de gemberpoeder ging er bij

en de vadouvan. Dit is een kruidenmengeling die ik niet kant en klaar gevonden heb. Maar als je het recept opzoekt op internet kan je het gemakkelijk zelf samenstellen.

Ook de appel en het gedroogd fruit ging er bij

En dan moest het geheel 2 uurtjes sudderen tot je dit krijgt:

Het hele huis ruikt een beetje zurig maar de smaak is echt heel lekker. Je voegt zo veel agave siroop bij als je zelf wil.

Mmmmm

Upcycle

Nog geen jaar geleden riep ik luidkeels hoe blij ik was met mijn Imse Vimse maandverband dat al 10 jaar mee ging. Helaas hebben ze het elfde jaar niet gehaald.
Ze lekken door, zijn tot op den draad versleten en hebben vlekken.

Ik ging nieuwe maken en de oude weg gooien. Maar dan las ik ergens een bericht op Facebook van iemand de haar oude verbandjes wou overtrekken met een nieuw stofje en ik dacht dat dat nog niet zo'n slecht idee is.

Wat heb je nodig?
- oude verbandjes.

- een naaimachine en garen
- een leuk stofje
- PUL (dit is een waterdichte stof die ademt)
- naaigerei zoals schaar, kartelschaar, zo'n dingetje om draadjes los te maken, etc.
- flinke kinders om niet gestoord te worden.

Je gaat als volgt te werk:

De verbandjes worden ontdaan van hun vleugels

Het patroon wordt op de stof en PUL overgetekend en uitgeknipt

Het label wordt verwijderd

Tot je dit hebt:

Dan naai je het verbande op de slechte kant van de bovenstof. Let wel op dat je de kant van het label naar boven plaatst. Dat was voordien ook de onderkant van het verband.

Dan speld je alle lagen op elkaar. Het vergt wat ervaring en denkwerk om alles juist te pinnen maar na wat oefening lukt het wel. PUL moet uiteindelijk met de glanzende kant naar boven liggen.

Je naait alle lagen rondom rond op elkaar en laat een keergat aan een vleugel
De randen knip je bij met een kartelschaar

Als je alles gekeerd hebt kan je het verband nog eens volledig rondom stikken zodat ook et keergat dicht is.

Et voila, het resultaat:

Niet allemaal even nauwkeurig gedaan maar bij mij moet het vooral vooruit gaan.

Stoelcyclage

Een dik jaar geleden had ik de droom om een caravan helemaal op te pimpen in retro stijl. De caravan is er gekomen en toen kwamen ook de retro accessoires die ik er in zou gaan gebruiken.
Helaas is het pimpen er nooit van gekomen en werd de caravan verkocht omdat hij (volgens de echtgenoot) ferm in de weg stond.

Daar zat ik dan met mijn retro spullen.

Ik besloot om de kampeerstoelen toch eens te gebruiken en nam er eentje mee naar een openlucht cinema. De vriendin had me uitgenodigd en het zou gezellig worden.

En het werd gezellig ondanks het feit dat ik door mijn stoel heen zakte, nog voor de film begon. Gelukkig was er een lieve ziel die een extra stoel meegenomen had en mocht ik die even lenen voor een uurtje of twee. Ik had daar anders mooi gezeten. Of net niet gezeten.

Maar wat doe je met een kapotte stoel? Ik kon hem toch niet gewoon weg gooien? Dat is zo in tegenstrijd met mijn idee van milieuvriendelijk leven. Dus werd hij uit elkaar gehaald en de stof werd gewassen.

Het frame had ik op freecycle geplaatst en de dag nadien werd hij al door iemand opgepikt. God mag weten wat ze er mee ging doen maar ik was al blij dat ik er vanaf was.

De stof heb ik hergebruikt en is nu een mooie wetbag die ik overal mee naartoe sleur.
Ben er ook heel erg blij mee en hij doet me altijd denken aan de gezellige filmavond.

Oorbel

Nog zo'n voordeel van verpakkingsvrij kopen is dat je weet waar het vandaan komt en je niet plots een oorbel tegen komt tussen je geraspte kaas. Jakkes

Appelspijs

Ik reed, zoals ik als moeder wel vaker doe, door de buurt om er voor te zorgen dat mijn gezin niets te kort komt. Tot ik plots op de rem ging staan. Er stond namelijk een tafel langs de weg met daarop een paar dozen appelen en een bord: "Gratis appelen voor appelmoes"
Geen idee of het nu het woord 'gratis' of het woord 'appelen' was dat me deed stoppen maar ik nam, na een babbeltje te hebben gedaan met de gulle gever, een doos mee naar huis.

Het ruikt hier ondertussen heerlijk naar warme appel. Morgen doen we een tweede ronde.

Witte was

Na een dik jaar is mijn waspoeder voor witte was eindelijk op. Ik heb uitgekeken naar dit moment. Het poeder dat ik had was goed en ik was er tevreden over. Maar ik hou van orde en daarom had ik graag mijn eigen wasmiddel voor witte was gemaakt zodat ik enkel 2 flessen wasmiddel over zou houden en het washok er weer net ietsje ordelijker uit zou zien.

Volgens de ingrediënten van het boek 'Leven zonder afval', dat ik mezelf onlangs aanschafte, maakte ik mijn eerste wasmiddel voor witte was.

Het enige verschil met wasmiddel voor bonte was is dat er nu soda aan toegevoegd werd.

Wat heb ik gebruikt?
- 100 gram zeep (Marseille zeep)
- 100 gram soda
- 5 liter water.

Hoe het te maken? Kijk eens op mijn bericht over wasmiddel.
(Als iemand me kan vertellen hoe ik die link hier kan plaatsen dan zou dat fijn zijn ;-))


En nu hopen op een even goed wasresultaat.

Keukendoekjes

Of er iemand aanwezig was die doekjes kon naaien. Zo klonk het laatst op de facebookpagina die ik wel eens bezoek. De Nederlandse vrouw die deze vraag stelde wou graag keukendoekjes gaan gebruiken in de plaats van keukenrol. Ze wil minder afval produceren en zocht dus naar een goed alternatief voor de papieren keukenrol. Maar aangezien ze zelf niet in staat is om ze te maken zocht ze iemand om haar te helpen.
Tsja, en zijnde wie ik ben, bood ik natuurlijk meteen mijn diensten aan. Want naaien is de laatste tijd toch echt mijn hobby nummer 1 en als ik dan nog eens iemand kan helpen ben ik helemaal niet meer te houden.

Eerst wou ik het voor mezelf eens uitproberen want naaien voor iemand anders is toch wel iets anders dan naaien voor jezelf.
Ik maakte dus een prototype en dat zag er zo uit:

Blij met mijn eigen doekjes begon ik aan de 12 bestelde doekjes.
De doekjes werden geknipt op 27x27cm en bestaan uit een laag katoen en een laag badstof.

Al snel had ik een hele stapel klaar

Alle lapjes werden rondom rond gestikt met een keergat om het geheel te kunnen keren

En aangezien naaien voor een ander toch weer iets speciaals is, kwam er ook een label aan te pas

Doekje 1 klaar. Nog 11 te gaan ;-)

Drukknoopjes er op en alles op een rolletje. Klaar voor aflevering.