maandag 28 juli 2014

Plastic free July

Met een klein hartje schreef ik me in voor Plastic Free July. Geen verplichtingen maar wel een druk voor mezelf om mijn best te blijven doen wat betreft mijn aankopen in plastic.

Ik wist dat het moeilijk zou zijn aangezien we op vakantie zouden gaan naar een land waar ik niet thuis ben. Ik was voorzien van mijn eigen potjes en rieten mand om lokaal in te kopen maar dat bleek niet zo simpel.

Voor zo ver ik wist ligt Cornwall in Engeland en hebben ze daar veel boerderijen. Ik ging er dus van uit dat we wel wat zouden vinden aan verkoop op de boerderij en misschien een lokale markt.

Het drama begon al bij aankomst. Eerst even langs de lokale supermarkt voor de eerste grote boodschappen. Ik dacht heel naïef dat we wel het een en ander in glazen potten of flessen zouden vinden. Misschien wat onverpakt fruit en wat groenten.
Resultaat was dat alles verpakt was en dat er blijkbaar zelfs geen goede recyclage-uitleg voorhanden was in het huisje dat we huurden.

Van boerderijen was wel degelijk sprake maar enkel occasioneel werd daar ook iets verkocht. Eitjes, aardappelen, wortelen. De bijen waren naar verluid lui dit jaar, want ook van honing bij de lokale imker was geen sprake.

Mijn zelfgemaakte deodorant en tandpasta begaven het onder de zomerzon maar kon na afkoelen toch weer gebruikt worden. Ik was al blij dat ze in een goed afgesloten potje zaten.

Ik deed wat ik kon. Sleurde overal mijn eigen drankflesjes mee en had na een tijdje door welke drankjes uit een glazen flesje kwamen en welke uit reeds gerecycleerde flesjes.

Het werd een mooie vakantie met een dubbel gevoel. Zo veel mooie natuur en zo weinig dat ik kon doen om het zo te houden. We vliegen er weer helemaal in! Toch blij terug thuis te zijn.


dinsdag 1 juli 2014

consuminderen

Het consuminderen van plastic is een beetje bezonken.
Bij een aantal dingen zal ik me moeten neerleggen en daarbij hoort ook dat ik de andere leden van het gezin af en toe hun zin moet geven.

Voetbalstickers, armbandjes van elastiek, verpakking van chips, noem maar op. Het is soms gewoon niet haalbaar en niet eerlijk, een kind dit alles te ontzeggen.

Maar ook in de keuken hebben we zo een aantal dingen die we niet graag opgeven. Ijsbergsla of rucola is erg moeilijk onverpakt te vinden. Aardbeien geven me grijs haar en af en toe mozarella of grote garnalen is ook best lekker maar komt, helaas, enkel verpakt.

De badkamer valt nog mee al willen de andere gezinsleden niet overschakelen op zoute tandpasta, en ook toiletpapier wil niemand van ons missen. Ik begrijp dat.

Ik maakte zelf nog badstof-watjes om de make-up te verwijderen of een wondje te verzorgen. Verschillende potten confituur staan al klaar om geconsumeerd te worden. De pindakaas is heerlijk en ook de speculoos die we maakten is best lekker. Daar gaan we dus gewoon mee door.

De vuilniszak geraakte ook deze week niet halfvol en ik kocht alvast een maatje kleiner voor de volgende afvalophaling.

Ik keek ook onlangs mijn voorraad na. We hebben nog veel plastic in huis. Zakjes, folie, etenswaren in de berging. Dat zal ik niet verloren laten gaan. Het is er nu dus gaan we het ook gebruiken. De rol plastic folie gaat al zijn tiende jaar in en gaat waarschijnlijk nog wel een paar jaar mee. De plastic zakjes worden hergebruikt. 't Is nu kwestie van geen nieuw plastic in huis te halen.

En als de vierjarige dochter in de sportwinkel tegen de dame aan de kassa zegt: "De plastic mag u houden!" Dan weet je dat je een verschil maakt.